... Βρέχει ασταμάτητα νομίζω εδώ και 2 μέρες... Ο καιρός ταιριάζει πάλι με την διάθεσή μου ή εγώ την ταίριαξα στον καιρό;;; Τι έγινε ;;; Πώς γίνονται να συμβαίνουν όοοοοολα αυτά μέσα στην ίδια χρονιά;;; Δεν το χωράει ο νούς, η λογική, σταματάω, αρνούμαι να τα αφομοιώσω νομίζω... Χαζεύω, δεν κοιτάζω πλέον τους ανθρώπους, τις καταστάσεις, δεν με αγγίζει τίποτα, περνάνε όλα, τα παρατηρώ, αλλά δεν τα κοιτάζω πραγματικά... Σαν να... γέμισα, ένα πράγμα!
Γραπώνομαι πάνω σε κάτι τόοοοοοοοοοσο μακρινό και άπιαστο, κάτι τόσο ανώφελο και μάταιο, σαν να βρήκα σταγόνες νερού μέσα στην έρημο... Με πιάνει απελπισία, τρελαίνομαι, τα διαλύω όλα, απομακρύνομαι, με φωνάζει, "επιστρέφω". Πού; Στο τίποτα, στο μηδέν, στα κρύα χέρια, στην άδεια αγκαλιά... Σε ένα... όνειρο, ναι, αυτό είναι τελικά! Ένα όνειρο και τίποτα παραπάνω!
Είναι παράξενο, πώς κάποιες φορές όλα μεταβάλλονται, όταν εσύ παίρνεις την απόφαση να μείνεις στάσιμη. Μέσα απο επιδράσεις απλές και καθημερινές βρίσκεις τον εαυτό σου εμπλεκόμενο σε καταστάσεις αφάνταστες. Τη μία στιγμή είσαι στα ρηχά και νιώθεις ασφαλής και την άλλη είσαι στα βαθιά, κολυμπώντας για τη ζωή σου. Το πιο παράξενο είναι πως... νιώθεις ότι, αν πνιγείς, ίσως να είναι ωραία...
Μία μετά την άλλη οι μέρες σε διαψεύδουν... Ή μάλλον, όχι εσένα αλλά, τις αμφιβολίες σου. Και τρομάζεις. Και φρικάρεις. Και απορείς. Και το κεφάλι σου πονάει. Και η σκέψη σου βαραίνει. Και η καρδιά σου χτυπάει δυνατότερα.
Είχες ποτέ την αίσθηση πως θα πληγωθείς πριν μάθεις το γιατί; Χωρίς να ξέρεις το πότε; Έναν πόνο στο λαιμό όταν καταπίνεις... Ένα δάκρυ που δεν πρόλαβε να κυλίσει όταν συνάντησε τη σκέψη σου... Μια αναπνοή που κρατούσες χωρίς να το σκεφτείς...
Δεν είναι το "γιατί ξανά" που αναρωτιέσαι... Δεν είναι η ανάγκη για κατανόηση του ανεξήγητου... Δεν είναι η ανάγκη για απαντήσεις σε ρητορικές ερωτήσεις... Είναι μόνο η γνωστή πίκρα με το άγνωστο συστατικό της... Η σύνταξη της γεύσης της με τη μυστική συνταγή της... Είναι εκείνο το "γιατί", που πληρώνω κάθε φορά που ανάβω ένα κερί... Η ευχή που κάνεις στ' αστέρια περιμένοντας μια απάντηση... Η ερώτηση που παίρνεις μαζί στα όνειρά σου όταν κοιμάσαι και που σε χαϊδεύει απαλά όταν ξυπνάς... Η μόνη θύμιση στη λήθη της μέθης σου... Είναι η δολοφόνος των συναισθημάτων σου... Η ψυχρή, απάλευτη και ακατανίκητη πίκρα...
Δεν είναι να σε λυπάσαι, ούτε να σε λυπάται κανείς. Ζεις μέσα απο αυτό. Έκανες τον πόνο σου ανάσα σου... Τρέφεσαι χωρίς να χορταίνεις... Είσαι ότι κάποιοι "λογικοι" τρέχουν τρομαγμένοι να αποφύγουν... Πόσο λάθος ή σωστοί μπορεί να είναι; Ποιος από τους δυο σας έχει δίκιο...; Ποιος είναι πιο ζωντανός ανάμεσά σας...;
Εκεί που εσύ βλέπεις ζωή, ο άλλος βλέπει λάθος. Τούτο που εσένα σε γλυκαίνει, εκείνον τον πικραίνει. Αυτόν εσύ τον ονομάζεις λογικό, ενώ εκείνος εσένα παράλογη. Μια χημεία που δεν μπορεί να συνυπάρξει, μια αλήθεια που δε χωράει σε ανθρώπινο νου, μα για μια καρδιά είναι το σπίτι της... Μια αγκαλιά που πάντα θα ζεσταίνει αυτά τα συναισθήματα και σκέψεις...
Και σταματάω εδώ... Κοιτώντας τ' αστέρια και ξεροκαταπίνοντας... Ελπίζοντας ένα απο αυτά να πέσει για να μου δείξει πως με άκουγε... Ελπίζοντας πως η πίκρα δε θα είναι η μόνη συντροφιά στη νύχτα μου... Ελπίζοντας πως θα ξυπνήσω σε ένα όνειρο... Ελπίζοντας...
Διάβασε και αυτά
-
Ξεκίνησε: 26-10-2013 • Ραφα♥Η♥λια με λενε<3 (rafaela2000)5 απαντήσεις1.0χ προβολές -
Ξεκίνησε: 11-02-2013 • SANI2 απαντήσεις1.6χ προβολές -
3 απαντήσεις1.8χ προβολές -
Ξεκίνησε: 23-05-2012 • ΑΓγεΛιΚΗ (angelino0la03)1 απάντηση1.1χ προβολές -
Ξεκίνησε: 19-12-2012 • SANI0 απαντήσεις1.1χ προβολές
-
Ξεκίνησε: 22-04-2012 • I'M brOKen :/ (Demy)8 απαντήσεις1.5χ προβολές -
Ξεκίνησε: 31-12-2012 • SANI0 απαντήσεις1.2χ προβολές
-
Ξεκίνησε: 13-12-2012 • MaRaKiForEvEr (SexyGirlMAria)2 απαντήσεις1.5χ προβολές -
Ξεκίνησε: 04-01-2012 • kouklathea14 απαντήσεις1.8χ προβολές -
Ξεκίνησε: 28-05-2013 • You.Only.Live.Once:ρ (eugenaki)9 απαντήσεις1.2χ προβολές -
Ξεκίνησε: 09-09-2014 • 🎀AƝƓЄԼ'Sᔕ ᗯƗƝƓS🎀 (smarw)4 απαντήσεις1.4χ προβολές -
Ξεκίνησε: 29-10-2012 • ΑΓγεΛιΚΗ (angelino0la03)2 απαντήσεις1.0χ προβολές
